Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Print
- Τύπος ψηφιακού υλικού: Εικόνα
- Χώρα: Αλβανία
- Περιοχή: Συνοικία Ρούε της Μοσχόπολης
- Σημείο ενδιαφέροντος: Μοσχόπολη
- Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Κορυτσάς
- Δικαιώματα Χρήσης: ΝΑΙ
- Περιγραφή:
Το προστώο αγιογραφήθηκε το έτος 1750 από τους ζωγράφους Κωνσταντίνο και Αθανάσιο.
- Γεωγραφικές συντεταγμένες: lat: 40.631689 lng: 20.589264
- URL από ιστότοπο:
- Κείμενο:
Η Μοσχόπολη αποτελεί σημαντικό ιστορικό, πολιτιστικό και τουριστικό κέντρο. Διακρίνεται για τα αρχιτεκτονικά μνημεία της, το γραφικό τοπίο και το εξαιρετικό κλίμα. Το μέρος είναι πλουσιότατο σε δάση, βοσκοτόπους και υδροπηγές.
Γνωστή από τον 14ο αιώνα, η Μοσχόπολη γνώρισε, στην αρχή του 18ο αιώνα, εκπληκτική οικονομική και πνευματική άνθηση. Προικισμένη με πολυάριθμους ναούς με πλούσιο διάκοσμο υψηλής καλλιτεχνικής αξίας, η Μοσχόπολη διέθετε από το 1720 το πρώτο τυπογραφείο των Βαλκανίων. Το 1744 ιδρύθηκε η «Νέα Ακαδημία», η οποία απέκτησε μαζί με τη βιβλιοθήκη της μεγάλη φήμη. Στις αρχές του 18ου αιώνα, η πόλη είχε 14 συνοικίες, που κάλυπταν έκταση 1800 στρεμμάτων.
Ο ναός του Αγίου Νικολάου αποτελεί έναν από τους λαμπρότερους ναούς της Μοσχόπολης. Ο ναός ανεγέρθηκε το έτος 1721 στη συνοικία Ρούε της Μοσχόπολης. Είναι ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής και αποτελείται από τον κυρίως ναό, τον νάρθηκα και το πρόστωο στη νότια πλευρά. Ο πύργος του κωδωνοστασίου υψώνεται νοτιοανατολικά πάνω από την είσοδο του προαύλιου χώρου του ναού. Στο προαύλιο υπήρχαν και άλλα κτίσματα, όπως το παρεκκλήσι του Αγίου Ευθυμίου και τα κελλιά για τις μοναχές μέχρι την πυρκαγιά του 1916. Σύμφωνα με τις κτητορικές επιγραφές, ο ναός διακοσμήθηκε το έτος 1726 από τον γνωστό ζωγράφο Δαβίδ Σελανιτζιώτη, με βοηθούς τον Κωνσταντίνο και Χρήστο. Το προστώο αγιογραφήθηκε το έτος 1750 από τους ζωγράφους Κωνσταντίνο και Αθανάσιο. Στη νότια είσοδο του ναού σώζεται η απεικόνιση του μοσχοπολίτη άρχοντα και κτήτορα Χατζηγεωργίου να προσφέρει τον ναό στον ένθρονο Άγιο Νικόλαο. Η πρώτη φάση της εικονογράφησης του ναού έγινε όταν, Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας και Μητροπολίτης Κορυτσάς ήταν ο Ιωάσαφ, διαπρεπής και επιφανής ιεράρχης από την Κορυτσά. Η δεύτερη φάση ολοκληρώθηκε επί μητροπολίτου Κορυτσάς Νικηφόρου.
Κείμενο: Andi Rembeci
- Εικόνα:
- Εικόνα υψηλής ευκρίνειας:
- Παρατηρήσεις:
Thomo P., Kishat pasbizantine në Shqipërinë e jugut, Tiranë: Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë, 1998, σσ. 57-61.
Rembeci A., “The codex of the Metropolis of Korça and Selasphorus (17th - 19th centuries): Information about the culture in Korça area”, Monumentet 52 (2011-2014), ed. Institute of Monuments of Culture, pp. 109-112.
Μαρτινιανὸς Ἰ., Συμβολαὶ εἰς τὴν ἱστορίαν τῆς Μοσχοπόλεως. Ἡ Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Τιμίου Προδρόμου κατὰ τὸν ἐν αὐτῷ κώδικα (1630-1875), ἔκδ. Δημητρίου Δημητράκου, Ἀθήνα 1939.
Μαρτινιανὸς Ἰ., Ἡ Μοσχόπολις 1330-1930, ἐν Θεσσαλονίκῃ 1957.
Μοσχόπολις, Διεθνές Συμπόσιο, Θεσσαλονίκη 31 Όκτ. - 1 Νοεμβρ. 1996, εκδ. Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών - Μακεδονική Βιβλιοθήκη, άρ. 91, Θεσσαλονίκη 1999.