Ιερά Μονή Παναγίας Στομίου Print
- Τύπος ψηφιακού υλικού: Κείμενο
- Χώρα: Ελλάδα
- Περιοχή: Κόνιτσα
- Σημείο ενδιαφέροντος: Ιερά Μονή Παναγίας Στομίου [Κόνιτσα EL]
- Πηγή: ΠΕ Ηπείρου
- Δικαιώματα Χρήσης: ΝΑΙ
- Περιγραφή:
- Γεωγραφικές συντεταγμένες: lat: 40.018976 lng: 20.785843
- URL από ιστότοπο:
- Κείμενο:
ΜΟΝΗ ΣΤΟΜΙΟΥ
Η Μονή Στομίου αφιερωμένη στην Παναγιά την Στομιώτισσα, δηλαδή στο Γενέσιο της Θεοτόκου, βρίσκεται μέσα στη χαράδρα του Αώου ποταμού, στην αριστερή του όχθη, στις δασωμένες πλαγιές της Γκαμήλας. Η Μονή Στομίου, κατά την άποψη μερικών ερευνητών, οφείλει το όνομά της στο μικρό άνοιγμα της χαράδρας που σχηματίζει ο ποταμός στο σημείο αυτό. Η σημερινή Μονή, κτίσμα του 1774, αποτελεί αναβίωση παλαιότερης Μονής που βρισκόταν στην δεξιά όχθη του ποταμού και είχε ιδρυθεί κατά τον 15ο αι. Μεταφέρθηκε στη σημερινή θέση από τον ηγούμενο Κωνσταντίνο. Γνώρισε μεγάλη ακμή κατά τον 18ο και 19ο αι. Η μεγάλη κτηματική περιουσία της βρισκόταν κυρίως στον κάμπο της σημερινής Κόνιτσας, τα σχολεία της οποίας χρηματοδοτούσε συστηματικά η Μονή. Ερημώθηκε στις αρχές του 20ου αι. και μεγάλο μέρος των κελιών της είχε καταρρεύσει.
Από το 1956 αρχίζει η αποκατάσταση του μοναστηριού. Μεγάλο μέρος των αρχικών κελιών της έχουν εξαφανιστεί, για να αντικατασταθούν με νεότερες κατασκευές. Μέσα σε ψήλο καστρόμορφο περίβολο, διατηρεί σήμερα ένδεκα κελιά, ενώ στο εσωτερικό του περιβόλου σώζεται το μικρό καθολικό της στη μορφή του εγγεγραμμένου σταυροειδούς ναού με τρούλο και πλάγιους χώρους. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού, καθώς και εικόνες, αντικείμενα και Άγια λείψανα που ανήκαν στην παλαιότερη Μονή. Σήμερα είναι ενεργό ανδρικό μοναστήρι της Ιεράς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης. Η πρόσβαση στη Μονή γίνεται μόνο με τα πόδια.
- Εικόνα:
- Εικόνα υψηλής ευκρίνειας:
- Παρατηρήσεις:
Τουριστικός οδηγός: "Μνημεία, Μουσεία, Μονές & επισκέψιμοι χώροι, οδηγός Νομού Ιωαννίνων", Ομάδα έργου: Χαριτάκης Παπαϊωάννου, Κιτσάκη Γεωργία, Αναπτυξιακή Ηπείρου Α.Ε., Εκδόσεις Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων από ΚΑΠ, 2010.