Ι. Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Βαρόσι – Αργυροκάστρο Print
- Τύπος ψηφιακού υλικού: Κείμενο
- Χώρα: Αλβανία
- Περιοχή: Αργυρόκαστρο
- Σημείο ενδιαφέροντος: Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών [Αργυρόκαστρο AL]
- Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Αργυροκάστρου
- Δικαιώματα Χρήσης: ΝΑΙ
- Περιγραφή:
- Γεωγραφικές συντεταγμένες: lat: 40.079903 lng: 20.135244
- URL από ιστότοπο:
- Κείμενο:
Βρίσκεται εντός της πόλεως του Αργυροκάστρου, σε ένα από τα πιο έντονα πολεοδομικά της σημεία. Κάποτε αποτελούσε το πρώτο από τα βόρεια κτίσματα της πόλης και παραμένει έτσι ένα ιστορικό τεκμήριο της μορφολογίας του οικισμού, κατά τους προηγούμενους αιώνες.
Κτίστηκε το 1777, επί Επισκόπου Αργυροκάστρου Δοσιθέου, ο οποίος έκτισε και εγκαινίασε πολλούς ναούς στην ευρύτερη περιοχή της Μητροπόλεως.
Στη γύρω περιοχή αυτού του ιερού ναού ήταν το νεκροταφείο των Χριστιανών της πόλεως, το οποίο, όμως, καταστράφηκε ολοσχερώς, κατά την περίοδο του κομμουνισμού και στο πλαίσιο πολεοδομικής ανάπλασης της περιοχής.
Αποτελεί ένα μοναδικό μνημείο πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, με όλα τα χαρακτηριστικά της ναοδομίας αυτής της περιόδου στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου. Για την εποχή που κτίστηκε, σύμφωνα με τις διαστάσεις που έχει αποτελεί έναν μεγαλοπρεπή ναό. Η τεχνική κατασκευής είναι ιδιαίτερα προσεγμένη, γεγονός που κάνει τον ναό αρχιτεκτονικά ελκυστικό, ενώ παράλληλα προσέδωσε στον ναό μεγάλη στατική αντοχή. Παρά την πυρπόληση το 1830 φαίνεται ο φέρων οργανισμός να άντεξε, ενώ οι μεταγενέστερες επισκευές να συμπεριέλαβαν το υπόλοιπο του κτίσματος.
Από πλευράς τυπολογίας, ο ναός ανήκει ξεκάθαρα στις κλασικές βασιλικές, με μεγάλη στέγη καλυμμένη με σχιστόπλακες, τρίκλητη, όπου τα κλίτη ορίζονται από δύο σειρές στρογγυλών στην κάτοψη κολώνων, πάνω στις οποίες στηρίζεται και όλος ο υπόλοιπος φέρων οργανισμός των τόξων και των τρούλων.
Εξωτερικά, πρέπει να τονιστεί η υψηλή τεχνική που εντοπίζεται στην κατασκευή της κυρίως κόγχης του Ιερού Βήματος, αλλά και των δύο πλαϊνών, καθώς και του πρόπυλου με ιδιαίτερη ανάταση που τονίζει περισσότερο τη νότια κύρια είσοδο του Ναού.
Το εσωτερικό του ναού, πέραν της επιβλητικής αρχιτεκτονικής σύνθεσης, έχει και πλούσια τοιχογραφία. Όπως εύκολα διαπιστώνεται, η τοιχογραφία αυτή είναι ξεχωριστών φάσεων: έτσι σε όλη την επιφάνεια των τρουλίσκων της οροφής είναι παλαιότερη. Παρόλο που από τις πυρπολήσεις και ειδικά από τη μακρόχρονη εγκατάλειψη, οι τοιχογραφίες υπέστησαν φθορές και παραμένουν καλυμμένες από την κάπνα και τους μύκητες, τα σημεία που βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση μαρτυρούν για εργασία καλλιτεχνική και για υψηλή ποιότητα χρωμάτων.
Στους πλαϊνούς τοίχους που έχουν εν μέρει αγιογραφηθεί, τα θέματα είναι πιο αποσπασματικά και δεν εντάσσονται σε κάποιο συγκεκριμένο πλαίσιο θεματολογίας. Πρόκειται βασικά για αφιερώματα πιστών, ενώ σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν και οι σχετικές αφιερωματικές σημειώσεις. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι περιλαμβάνονται στις εικόνες αυτές πολλοί νέοι άγιοι της εκκλησίας μας, καθώς και προσωπικότητες της εκκλησιαστικής ιστορίας της περιοχής.
- Εικόνα υψηλής ευκρίνειας:
- Παρατηρήσεις:
Βιβλιογραφία: «Ηπειρωτικά Χρονικά» τόμ. Ε!, τεύχος Α-Β (1930), Παναγιώτου Πουλίτσα «Σύνοψις του Κώδικος της Επισκοπής Δρυϊνουπόλεως και Αργυροκάστρου», Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας «Αναστήλωση των Ορθόδοξων μνημείων (έκδοση και στην Αλβανική). P. Thomo – Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë “Monumente Pasbizantine në Shqipërinë e Jugut”